Μεσσηνιακά παραμύθια (Κοπάνιτσα Τριφυλίας)
Όπου κούπα και χαρά η Γκιόναινα μπροστά (Κοπάνιτσα Τριφυλίας)
Καθ’ υπαγόρευση Ελένης Γαλάνη γεννηθείσα το 1858
Εγινότανε κάποιος γάμος κ’ επήγε και η Γκιόναινα. Εκεί ετεχνάστηκαν εκείνοι που ήσαντε στο γάμο και είπανε: «τι νάντης φτειάσουμε εκεινής ναν τη μεθύσουμε, να μη μας φορτώνεται κάθε όποτε στο γλέντι». «Γεια σου, Γκιόναινα!», ο ένας, «γειά σου Γκιόναινα!» ο άλλος, τη μεθύσανε τη Γκιόναινα κ’ εξεράθει. Πιάνουν και την ξουρίζουν στο κεφάλι τη Γκιόναινα. Έναν καιρό της πέρασε της Γκιόναινας το μεθύσι κ’ εξύμισε. Τηράει, ήτανε ξουρισμένη. Λέει: «εγώ είχα μαλλιά, είχα τζουλούφια και τώρα δεν έχω τίποτα. Εγώ ήμουνα η Γκιόναινα, τώρα ποια να είμαι; Θα πάου – λέει – στο σπίτι της Γκιόναινας κι αν είναι η Γκιόναινα ‘κει, δε θα ειμ’ εγώ, κι αν δεν είναι η Γκιόνενα εκεί, θα είμαι η Γκιόναινα ‘γω. Πάει μιλάει: «βρε παιδιά της Γκιόναινας, ε, παιδιά της Γκιόναινας!». «Ορίστε!», είπανε τα παιδιά. «Που είναι η μάνα σας;». «Είναι στο γάμο», της είπανε. «Εγώ είμαι η-γι-άραγνη –είπε-. Εγώ είμαι η πράσινη, εγώ είμαι η θεολουρισμένη!»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Tο Meropitopik δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το Meropitopik ουδεμία ευθύνη φέρει περί αυτών.